Selasa, 19 Jun 2012

Kisah hidupku Part 2


Alhamdulillah,di beri lagi kesempatan berjumpe n bertemu pd bab yg kedua,terima kasih banyak2 selama ni pd semua yg menyokong Dayana dan sekeluarga..Macam2 yg jd lately nih..KLon tk habis2,kutuk mengutuk n sebagainye..tp inilah yg harus di bayar demi bergelar seorg ank seni..Thanks pada yg terus mempertahankan keluarga kami..Sesungguhnye hanya Allah saje yg bisa membals segala perbuatan baik anda,Apelah sgt jika dibandingkan dgn ramai lg yg masalhnye jauh lg teruk dr kami..setakat mcm ni..biasalah..hujung kuku je..Berbalik pd story i..untuk bab kedua ni ,nikmatilah..Khas untuk u all semua..

Hari2 yg mengembirakan bile hendak menjejak kaki ke sekolah menengah,terlalu ramai kawan2 yg baru..banyak subjek yg kena belajar,,tingkatan satu tk berapa aktif sgt..biasala budak baru nk di kenali..masuk tingkatan 2 je mule la bergiat blk dalam sukan n menyanyi..mcm biasa la..menyanyi dh jd sebahagian dr aktiviti..mule2 nasyid,Nyanyian solo peringkt Negeri..tp masa tu mcm tk berapa fanatik la nyanyi ni.Yg paling suke sgt sukan la..tu memang fanatik habis..masa tu i tinggal di asrama..Asrama tu namanya asrama putri..kalau sebut je psl asrama,semua pon tau kan,banyak cite2 seram..normally, semua sekolah mengalami cerita seram kt asrama ni..tkpe..kite bukak bab tu jap lg..hehe2..nanti ade lak yg kecut perut kang..

Yang paling tk boleh lupe sukan merentas desa..,kalau merentas desa maklumla,mesti keliling2 kampung,lalu ikut jalan2 batu,tepi bukit2..memang syok sgt..tp yg paling lucu bile lari tu kalau org lari btul2,tp i ni nakal sikit..i pegi naik basikal kawan i yg tk pegi sukan so cepatla sampai..kadang2 bile sampai awl siap singgah makan meehun sup lg..masa dulu ade kedai2 kt tepi2 sekolah jual mee,meehun sup perut bulat..best sgt..beli megie yg 5 sen tu,masukkan sekali dalam sup tu..tuang cuka ngan sambal banyak2 fuhhh....best beb..meleleh..hehe2..tu la makanan paberet i masa sekolah dulu..sama mcm sekolah rendah jugak..kalau sukan still no 1 kat sekolah tu..acara balapan i masuk 100 mtr,200,400,800,4x100,4x200,4x400 n 4x800,kalau acara padang lak i masuk Bola baling,tp dek kerana i ni aktif sgt,ckgu i nk semua sukan i main,,yg paling tk mint bola jaring..sorry to say la..coz masa sekolah2 dulu i ni mcm tomboy skit..memang lasak gile,pokok rambutan yg tinggi2 tu i boleh panjat sambil pejam mata je.

.Hoki,bola tampar,tu pon main mcm kena paksa..tp kena paksa2 pon sampai ke peringkt daerah jugk la main Hoki n bola jaring..i pernah jd coach untuk bola baling n bola jaring,selalu di gandingkan antara peserta2 sukan campuran sekolah2 untuk pertandingan peringkat negeri.paling tk bleh lupe bile kayu hoki tu kena betis ni..adess..sakit beb..huaaaaa...cube bayangkan bile menang ,berapa pingt2 yg boleh..as my adik ckp la..pingt2 tu banyak, sampaikan dieorg boleh buat main game2 kat umah..sape menang bg hadiah gune pingat tu..Kalau menyanyi jgn la nk kata,,kt sekolah tu i je la..sampai peringkat negeri..mcm sekolah rendah jgk,cume senario je la berbeza..

Tp tu la..walau pon i ni aktif kat sekolah,i ni agk nakal skit..kalau budak2 kt sekolah i tu tau la yg i ni mcm gangster skit, ye la..kite dh aktif,budak2 ramai yg dengki..kalau bertumbuk tk main la pompuan,tumbuk ngan budak laki saje..hehe2..sampaikan kalau jeling budak pompuan yg kaki dengki ni memang tkut..pernah ade sorang budak ni buat mulut i pernah masuk dalam kelas die..ckgu ingt kan nk datang panggil budak untuk aktiviti sukan..sekali i lempang die tengah2 org ramai,sampai ckgu pon nganga..terkejut..sudah lempang i terus keluar kelas..hehe2..pastu dengar la ckgu disiplin panggil i..tp yg bgsnye ckgu disiplin tu my mum best frend.,..ckgu cakap ape.".kalau kau nk pukul ke ape ke lantak lah..aku bg lesen"..hehe2..sinidir ke ape ke tk tau lah..kalau perhimpunan asyik turun naik ambik sijil je.

Bulan puasa yg tk boleh lupe,duduk asrama la kenangan yg paling best..Asrama tu bukan kire puasa tk puasa..tetap jgk berhantu..Org dulu2 kata tapak asrama tu tapak jepun pancung kepala..kalau mlm2 kiteorg akn jalan naik ke musalla untuk sembahyang tarawih,semua pelajar di wajibkan pergi kecuali yg uzur ..tengah2 perjalanan tu ade sebuah rumah tinggal,rumah tu plak memang berhantu gile2 ...kalau kite kata bulan puasa mane ade hantu,tp i pon tk faham ape sebenanye..ade satu mlm,masa tu tgh uzur,,tgh sedap2 siapkan keje sekolah n ape yg ptut,..tengah2 study tu,terasa meremang je bulu roma,,,tak tau kenapa..ade kawan sorang ni soh teman die naik ambik buku kat ats..masa tu 5 org je yg ade dalam asrama tu..kiteorg belaja mcm biasa la kt bawah,ats plak tempat tidur..naik la ngan kawan tu sebelah ats..tibe2 tepandang satu susuk berwarna putih ngan rambut panjang tengah ngadap ke almari...kawan i terus je meraung..kuat sgt meraung sampai tk sedar diri,rupe2 kawan i tu dh kena sampuk..seb baik la i masa tu bukan penakut sgt..tkut tu ade tp tkdelah takut gile2..cepat2 i pegi lari rumah warden,Warden tu pegi panggil ustaz untuk ubat kawan i tu..memang kecoh asrama mlm tu...menakutkan..mlm tu asrama lelaki pon kena usik,ade budak nampak kepala je melayang2..bahaya btul la..ade budk yg tk tahan keluar asrama,macam2 la..kalau tidur tu memang dekat2 je..tkde nk berani2 jauh2 duduk n buang air sorang2 mlm2..tp memang best bile nk di kenang kan blk..kalau kt kelantan bile puasa mcm2 hidangan yg kite boleh makan..yg pastinye semuanya sedap2 blaka..

Semakin remaja,semakin banyak yg di lalui,semua suka duka kt sekolah,kt kampung,dan yg pastinye kenangan yg tkkan dapt dilupakan sampai bile2.Tk boleh lupe bile belaja silat ngan Arwah datuk.Atuk ni memang handal dalam seni mempertahankan diri,rugi la kalau lepaskan peluang belaja silat..kalau belaja silat ngan atuk,atuk pukul betul2..sampai lebam2 badan ni..tp enjoy n seronok..kalau adik2 tk dengar kata, ade la yg kena silat nanti..hehe2..Rumah plak di kelilingi oleh kebun2,belakang rmh plak ,ade sungai yg menghubungkan ke sungai kelantan,Kalau nk cakap seram rumah yg i duduk lg seram..kalau nk tau kisah selanjutnye jgn lupe baca bab yg ketiga..ade kisah yg menyayat hati n serrammmm yg akn di kongsi bersama....so tunggggggggggggu

Tiada ulasan: